Czym jest gzyms?

Gzyms to element dekoracyjny, który występuje najczęściej w architekturze budynków. Jest to pozioma, wystająca ozdoba zdobiąca elewację budynku i rozdzielająca powierzchnię elewacji na różne poziomy. Pierwotnie gzyms miał funkcję ochronną, chroniąc przed wilgocią i deszczem, ale obecnie pełni on głównie rolę estetyczną. Może przyjmować różne kształty i wzory, co sprawia, że jest niezwykle interesującym elementem architektonicznym.

Historia gzymsu

Gzyms znany jest już od starożytności, gdzie był stosowany głównie w architekturze greckiej i rzymskiej. Wtedy pełnił funkcję praktyczną, odprowadzając wodę z elewacji budynku. W średniowieczu gzymsy zyskały na znaczeniu jako element dekoracyjny, często bogato zdobione i rzeźbione, co dawało im okazały wygląd. W epoce renesansu oraz baroku gzymsy stały się jeszcze bardziej rozbudowane i ozdobne, zdobiąc pałace, kościoły i inne budowle.

Rodzaje gzymsów

Istnieje wiele rodzajów gzymsów, z których każdy ma swój charakterystyczny wygląd i przeznaczenie. Najpopularniejsze rodzaje gzymsów to:

• Gzyms koronujący – znajduje się na szczycie elewacji budynku, nad oknami;
• Gzyms fryzowy – umieszczony na poziomie ściany, często bogato zdobiony;
• Gzyms sufitowy – znajduje się na granicy między sufitem a ścianą, dodając elegancji wnętrzu;
• Gzyms podokienny – umieszczony pod oknem, ochrona przed deszczem i wilgocią.

Zastosowanie gzymsu w architekturze

Gzymsy mają wiele zastosowań w architekturze, zarówno zewnętrznej, jak i wewnętrznej budynków. Na elewacjach budynków są one elementem ozdobnym, dodającym im charakteru i prestiżu. Gzymsy mogą być wykonane z różnych materiałów, takich jak kamień, drewno, metal czy stiuk. Wnętrza budynków również często zdobią gzymsy, szczególnie sufitowe, które nadają pomieszczeniom elegancki wygląd.

Gzymsy odgrywają więc ważną rolę w architekturze, nie tylko jako ozdoba, ale również jako element funkcjonalny. Ich bogate wzornictwo i różnorodność sprawiają, że są niezwykle interesującym elementem, który nadaje charakter budynkom i wnętrzom. Dzięki nim architektura staje się bardziej wyrafinowana i piękna, podkreślając indywidualność każdej budowli.